viernes, 8 de enero de 2016

Summer



La escuchas de repente en la radio del coche y oh, esa voz tan masculina, tan viril te impele a prestar atención a la par que a los semáforos, al loco de la moto que te adelanta por la derecha y no hay sitio, bueno, en fin, lo de todas las mañanas. Pero oh, esa voz, esa voz, y el santo se va al cielo imaginando a un tipo así... un tipo así..., bueno, un tipo como grande y fuertote y decidido y de sonrisa brutal y con ansia de empotrarte contra la pared. Una voz digna de presentar un programa de radio, un timbre especial. Y otro día vuelves a oír esa voz y esa canción en la radio, una vez y otra vez machaconamente . Y en fin, un día decides comprobar en youtube quién es el fulano propietario de voz tan inspiradora. Y resulta que voz y físico ya no cuadran, porque el mozo es alto y fornido y todo eso, pero te deja más fría que un frigopié. Pero de todos modos -hay que darle una oportunidad-, te fijas en la letra. Ya notabas que parecía repetitiva, sin más. ¿Puede sustentarse una canción en una sola frase? Sí, esta canción es la muestra. El mozo se enamoró en verano y el sentimiento se evaporó tan pronto las hojas cayeron en otoño. Toda una metáfora de lo efímero de los romances veraniegos. Que letra y escenificación del videoclip no casen ya es otro tema. En fin, seguro que conocéis un montón de canciones que sólo repiten insistente y obsesivamente una y otra vez una frase, a lo sumo una oración, ¡incluso una sola palabra!(¿verdad Austin Mahone?).
Al final, a mí, lo que me gustaría sería pasar un verano como el de las modelos que salen en el vídeo :P
A ver si el venidero...

Uol



Austin Mahone & Pitbull: Mmm Yeah.  O "Cómo hacer una canción de la que sólo recuerdas una exclamación (o dos)".


6 comentarios:

  1. A veces es mejor quedarse con la imagen que uno se imagina, que descubrir la realidad... Sólo a veces.
    Saludos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Me temo que soy incapaz de no comprobar, de no saber, jejeje
      Gracias por pasarte por aquí y comentar, Elvis.

      Eliminar
  2. Ah!!!
    Los amores de verano, tan fugaces, y seguramente por eso tan intensos, de dolorosas despedidas y tan evocados posteriormente.
    En cuánto a lo de una canción basada en unas pocas palabras (y un par de acordes) como tantas otras creaciones de todo tipo, llegamos a la conclusión que a algunos -o a sus agentes/productores- se les da mucho mejor vender que crear. Las habrá buenas, no lo dudo, pero la mayoría son de pena.
    Lo de las voces... Aún estoy intentando casar en mi mente algunas caras cuando oigo sus voces, y he de esforzarme, confieso.
    Besos

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Las voces nos hacen imaginar un tipo de persona. Aún me hacen chiribitas los ojos cuando supe que la voz de Toni Garrido correspondía a un hombre con cara de duende jeje.
      Bicos!

      Eliminar
  3. É o que ten coñecer sen que a vista interveña; porque os ollos non deixan percibir outros matices. E eles (os ollos) acaparan todiño por máis que os outros (os matices) berren polo seu protagonismo. Talvez por iso cando queremos gozar con intensidade dunha sensación non necesariamente visual, pechamos os ollos...

    Bicos (cos ollos pechados)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Teño que rederme ante vostede, mestre!
      Canto sabes, Chousa!
      Eu, de todos modos, abro bastante os ollos. É que ademais de escoitar e falar, tamén adoezo por mirar, hehehe
      Bicos con ollos abertos (e grandes)

      Eliminar

Tu opinión me interesa. Es tuya.